LUCIA
Een ode aan de kracht van het vrouwelijk lichaam. Hoe deze tempel jou droeg nog steeds niet te verstaan. De magie van mijn heupen zo wulps in beweging. Een weg vrij banend voor je fragiele lijf. De druk op mijn bekken niet te houden, tering. Mijn lief die zacht over mijn onderrug wrijft. Is het mogelijk om alles en niets te voelen? Om plots even het hele Universum te zijn? Je kan de pijn niet omschrijven. Ik weet nu wat ze bedoelen.Ik ben uit elkaar gerukt en terug aan één gelijmd.Ik koos ervoor om je natuurlijk te baren. Ik...